Özür Dilerim...

Özür dilerim,
İnsanları üzmemek adına, arada kaldığım ve anlaşılamadığım için...
İyi niyetli davranışlarıma karşılık yapılan densizlikleri, affetmek büyüklüktür deyip, kulak ardı ettiğim için...
İnandığım şeyler uğruna, korkusuzca savaştığım için...
İnsana, sadece insan olmasından ötürü, saygı duyduğum için ...
Canım yanarken bile, sevdiklerimi savunmak uğruna canlı, canlı öldüğüm için...
Beni düşünmeyen insanlar uğruna, yıllarca fedakarlık yaptığım için...
Zehir dolu yürekleri düzeltmeye uğraştığım için...
Düşman olana bile, dost gibi yardım ettiğim için...
Elimi verdiğimde, kolumu alanlara, öbür elimi uzattığım için...
Hiç düşünmeden inandığım, sevgimi, gençliğimi, sabrımı harcadığım için...
Yıllar boyu taammüden yapılan kötülükleri, ilmek, ilmek örğmen tuzakları, görmediğim için,
Gece gündüz çalışıp, oğlumu yalnız bıraktığım için...
Birileri mutlu olsun diye , kendi ömründen, evladımın ömründen çaldığım her saniye için ...
Annemi, ailemi, beni sevenleri inandıklarım uğruna kırdığım için...
İçim dışımda, yalansız dolansız, dümdüz olduğum için...
Her derdi olana yardım ettiğim, arkamdan hançerleyen hainlere inandığım için...
Düşmanımı, dost sandığım için...
Kendi isteklerim uğruna, oğluma yaşattığım, binlerce üzücü, uykusuz gece için...
Sadece, kendim olduğum için...
En güzel yıllarımı, gençliğimi anlamadan, geçirdiğim için ...
Babama verdiğim sözü, aşk olduğuna inandığım şey yüzünden bozduğum için...
Hiç hak etmediğim şeylere, kimse kırılmasın diye katlanıp gözyaşı döktüğüm için ...
Kendimden, bana gerçekten, hiç çıkarsız değer veren, gönülden seven, gelmiş, geçmiş tüm çevremden, ailemden ve oğlumdan... Bu yıllar boyunca bilmeden kırdığım herkesten. Çok ama çok Özür dilerim... Tüm ruhum ve kalbimle.