Sevmeyene karınca yük, sevene filler karınca.
Dağı bile taşır, insan aşık olup inanınca...
Şems...
Aslında, tutup bu sözün altına bir şeyler yazmak ne kadar haddime bilmiyorum.Ancak yıllarca bu sözü, tüm ruhuyla yaşamış bir insan olarak, iki kelime yazmaya hakkım vardır diye düşünüyorum. Kıssadan hisse, kim ne çıkarırsa diye...
Belki sevgiyi üzülmek sayan, her ağladığında, kendi acısıyla kendini yıkayan birileri duyar da, düşünür diye...
Sevmek yürek ve sabır ister. Her baba yiğidin harcı değildir. Bazıları sevdiğini iddia eder, ancak sevdiği için gereken zamanda, gereken hiç bir şeyi yapamaz. Yorar, yoğurur, uzatır, acı bir sakıza döner hayat, her derdi sizin üstünüzde kalan.
Sevgi, diğer her duygudan farklı, sadelik ve tevazu içinde, pürüzsüz ise yaşar ancak bir bedende.
Bazen çok güçsüz gördüğünüz bir insan, dağ gibi sever, Şems'in dediği gibi, bazısı dağ gibi görünense de güçsüz kalır sevginin ağırlığı karşısında.
Önemli olan ne sizin için ? Sevmek boş mu geliyor ? Karın doyurmuyor mu ? O zaman boş verin sevgiyi, sevgisizliğin içinde, başka zevkler bulun içi boş. Ama görüntüsü çok dolu olsun. İçinde siz değil, hep başkaları olsun. Lüks arabalara binin, lüks yerler gezin mesela. Sonra dönüp dolaşıp evinize geldiğiniz de arayacağınız o evi yuva yapan insan olacak. Yaşadığınız yer yuva değilse, ancak mutsuz ama lüks bir mezar olacak.
Çünkü, bu dünyada bir tek sevgidir olmazsa olmaz. Sağlığın bozulursa, ancak, sevdiğiniz sevgiyle bakar size, söylenmeden, içten, hatta sizden çok üzülerek, darda kaldığınızda sevdiğiniz kol kanat gerer, o dar da olsa bile, üzüldüğünüz de sevdiğiniz dinler en içten şekilde...
Sevgi yoksa, yine bakacak biri bulunur elbet ama neyle...
Sevgi öyle güzel ve asil bir duygudur ki, karşınızdaki taş olsa, pamuk gösterir insana. Sizi pamuk görenin kalbini taşla ezdiğinizde bile...
Sevmeyi bilirdim, sevilmeyi bildiğimi sanırdım.
Anlıyorum ki gerçekten seven, gözünden sakınıyormuş, hiç bahane bulmadan mutlu etmeye uğraşıyormuş. Hataları bal diye görüyormuş.
Seven erkek ise, kalbini ortaya koyuyor sizi herkese dünyanın 7. harikası diye gururla tanıtıyormuş. Sevgisini bir madalya gibi, her saniye kalbinin üstünde taşıyormuş.
Seven adam hiç beklemeden, dünyayı aşıyormuş.
Gece olsun, gündüz olsun, yıl bitsin, yaş gelsin, öküz ölsün, buzağı doğursun, bahar bitsin, yaz gelsin, bu bahar olmadı yarına Allah kerim demeden...
Anladım ki, gerçekten sizinle bir ömür geçirmek istiyorsa, bin dereden su getirip, binlerce yalan ardına sığınıp, saçma sapan bahanelerle dünyayı dolaşıp gelmiyormuş yanınıza.
Diz çöküp '' Evlen benimle'' diyormuş. Kimseden saklamadan, bağıra, bağıra...
Anladım ki...
Sevmeyene karınca yük, sevene filler karınca.
Dağı bile taşır, insan aşık olup inanınca...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder