Sayfalar

Toplam Sayfa Görüntüleme Sayısı

2 Temmuz 2014 Çarşamba

Bugün Günlerden " Annem"

Yıllar geçerken, yaşadıklarımızla, neler yaşattığımızı fark etmiyoruz o koşuşturmanın içinde .
Aslında, hayatın sadece bize ait olmadığını, her kararımızın başkalarına dokunan uçlarını atlıyoruz. 
O uçların,  birilerinin kalbine saplanıp kaldığını, hiç durmadan kanadığını, yaranın asla kapanmadığını göremiyoruz.
Bizim sevincimizle doyan kalplerin, her sıkıntımızda yorulduğunu, adım adım yıprandığını kaçırıyoruz . 
Yangını tek başına yaşadığımızı, gözlerden uzak kaldığımızı, hislerimizi sakladığımızı zannettiğimiz her an, bizimle birlikte, için için yanan bir yürek olduğunu düşünemiyoruz bile.
Kendi derdimize düşüp boğuşurken, canımızı yoluna koyduğumuz insanlardan, katmer, katmer kazık yerken, onlar için üzülüp sıkılırken, asıl bizi seveni yerle yeksan ediyoruz, dirhem, dirhem çekiyoruz canını damarlarından. 
Gözümüz görmüyor ama...
Kalp kırılıyor, cam gibi, önce küçük bir çizgi, sonra derin bir oyuk ilerliyor içten içe, sinsice. 
Biraz daha biraz daha...
Katmerlenerek iniyor en derinlere ,
Yaşam akıp giderken , kalıcı ve çok yorucu hale geliyor, koca bir Volkan patlamaya hazır fokurdarken, yoruyor çok yoruyor. 
Sonra bir gün, hiç beklemediğiniz bir anda, fay hattı kırılıyor. 
Bazen kulaklarınızı tıkadığınız, naz yapıyor diye içerlediğiniz, gözünüzün bebeği Annenizi, aslında ne kadar yorduğunuzu, el alem, iş güç için çırpınırken, onun sırtına ne yükler koyduğunuzu anlıyorsunuz.
Ve o bir hastanenin, mütevazi yatağında , hala sizi üzmemeye çalışarak aynı cümleyi söylüyor.
Ben iyiyim Allah'a Şükür.
Annem, sen hiç bir durumda şükretmekten, koca, koca çocuklarına kol kanat germekten, her hatamızda kollarını açıp affetmekten, dara düştüğümüzde herkesten önce yetişmekten, oluk oluk sevmekten vazgeçmez misin ?
Senin o el kadar yüreğin, arşı mı kaldırır bilemedim ki ben ! 
Söz sana daha çok özeneceğim, 
Söz seni pamuklarda yeşerteceğim.
Söz sana elimden geldiğince üzmeyeceğim.
Ama lütfen başımda ol, çünkü senin kanatların olmazsa uçamam.
Çatım gitti zaten, sen de gidersen bir yarım daha gider, bu hayatla böyle güçlü boğuşamam.
Kanatlarım olmazsa,  sakat kalırım ilelebet uçamam. 


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder