Keyifli bir akşamın ardından, gece yarısını çoktan geçmişken, acı bir zil sesi...
Çalarken buz kestiğiniz cinsten...
Sadece, 2,5 dakika süren , ölümüne gidilen , hastane yolu...
Kapıdan girdiğimde annemin sanki bir anda 40 yıl yaşlanmış, yıkılmış yüzü...
" Kaya öldü "
O an, Nur dağlarının tüm kayaları üstüme yuvarlandı. Altında kaldım.
Dünya karardı bir anda. Ne bir ses, ne bir nefes kaldı çevremde...
Öyle derin bir acıydı ki, algımın dışına çıktı.
Dondum.
Hislerim buz kesti.
Sağır, kör, dilsiz oldum.
Dağ gibi babam, bir nefeste göçüp gitti. Son kez göremeden, öpemeden...
İçimdeki lav, tüm hislerimi yakarak aktı kan yerine.
Daha 59 yaşındayken. Gencecikken, benim ona daha yıllar boyu ihtiyacım varken, onsuz nefes alamazken...
İyi ki, birlikte olduğumuz her gün sarılıp öpmüşüm,
İyiki her gün, seni seviyorum demişim,
İyi ki 27 yıl boyunca şımarmışım babama.
İyi ki benim babam olmuş.
Sevgisiyle, ilgisiyle, sıcaklığıyla " Baba" kelimesini her anlamda doldurmuş.
İhtiyacım olduğunda , olmadığında karşılıksız sevgisiyle mutluluğumun adı olmuş.
İlkleri paylaştığım , her şeyi konuştuğum, dert ortağım, canım, ruhum, en büyük aşkım olmuş.
Yıllar geçti, yaşamaya devam ettim .
Onsuz zorlandım, çok ağır darbeler aldım.
Babam sanıp, yanıldım. Olmaz insanları o sandım.
Ama onun kızı olarak, ona verdiğim iki sözü hep tuttum.
Yüreğimin götürdüğü yere gittim, korkmadan, inandığım şeyin ardında oldum hep.
Ve ne olursa olsun ayakta kaldım. Korkmadan, erkek gibi değil, bir çok erkekten daha Mert , dürüst , sözünün eri oldum .
Dediğimi yaptım, sözümün arkasında durdum. Kaçmadım, saklanmadım, tırsmadım.
Allah'a şükür , üç kuruşluk çıkar için , para için, beş paralık, kişiliksiz , zavallı , onursuz, olmadım.
Cennettesin biliyorum babam.
Ve bil ki seni çok ama çok özlüyorum.
Bir gün yanında olacağım , ama daha vakti var...
Biliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder