Yaratmak, ne büyük bir güç.
Peki yarattığımıza saygı nerede, ey anneler.
Daha ilkokula giden kızını gelin veren ,
Yolda birine baktı diye katledilen, kızının önünde duramayan,
Berder'e canını veren kızların anneleri.
Bu kadar mı çaresiz ?
Bu kadar mı cahil ?
Bu kadar mı yoksunsunuz insanlıktan ?
Anne, ne demek sizin için ?
Size saygı duymayan bir erkek için, neden çocuklar getiriyorsunuz bu dünyaya ?
O çocukların günahı ne ?
İç organları parçalanarak ölsün diye mi ?
Daha bebeklerle oynayacak yaşta, kucağında bebeği dul kalsın diye mi ?
Kara çarşaflara girsin önce, sonra kara topraklara bir filiz gibi düşsün diye mi ?
Kendi mutsuzluğunuzu mu yansıtıyorsunuz ?
Yoksa o çarşafların altında kararan dünyanıza, bir yoldaş mı arıyorsunuz ?
Bir anne evladına nasıl kıyar ?
Kıyacağı evladı, nasıl bu dünyaya koyar ?
Kapanan sadece başlarınız değil , evladı için savaşmayan kalbiniz .
Öylesine karanlık, öylesine dipsiz, öylesine katledici...
Bir cellattan ne farkınız kaldı ki ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder